Reisverhaal «Rishikesh»

aankomst in New Delhi | Indië | 1 Reacties 20 November 2010 - Laatste Aanpassing 20 November 2010

Rishikesh-Uttarakhand

Vanuit Dharmasala nachtbus genomen naar Rishikesh. 15 uren op een gammele bus, jawadde, ieder putje in de weg gevoeld! Af en toe was er een stop, ge wilt die” wegrestaurants” op uw nuchtere maag niet zien of ruiken, neus dicht en piesewiesen.We zijn een attractie, ge ziet aan hun reactie dat sommigen nog nooit nen witten heeft gezien. Dat zijn we al goe gewoon. Ze komen onbeschaamd dichtbij en staren je aan als een aliën,hihi.Maar als ge ze een smile geeft krijgt ge er dubbele terug! Der was ook een Frans koppeltje op de bus, fijn om es te zeveren en te klagen tegen elkaar,hihi.

Ter plaatse was het emmens warm, we zitten nu maar op 356 m dus vanaf nu geen fleece meer s’avonds. Wij gaan over de brug Lakshman Juhula, alleen voor voetgangers en zien de tempel Swarg Niwas. Het krioelt er van de mensen, kraampjes met offers,koeien,apen,honden..leuk om de hindus bezig te zien. We vinden een guesthouse met zicht op de ganges, maar hier geen actie aan het water zoals in Varanasi. Het is hier bekend voor zijn ashrams, dit zijn soort kuuroorden waar men Yoga,massage, ayurvedic,cristal healing…kunt doen voor enkele weken. Het is hier  het yoga centrum van de wereld. De Beatles waren hier in 1968 voor een paar maanden, Ringo en zijn vrouw hielden niet van het eten en gingen na n paar weken terug naar huis. De rest heeft hier vele songs geschreven die later The white album werd. Men kan hier ook raften op de ganges maar als we ze zien passeren  is het lachwekkend, zooo traag. Daarom ziet ge geen toeristen in die bootjes alleen maar locals. Hier geen white waters zoals in Nepal.

Muis had al een dag last van uitslag, we dachten dat het ook vlooiebeten waren, maar hij krijgt overal grote rode zwellingen over gans zijn lichaam. Onze frank valt, in Dharmasala had hij antibiotica genomen en hij is allergisch aan penicilline. Direct op zoek achter een dokter, in het plaatselijke hospitaal zat er ene, maar hij verstond geen woord engels. Een jong meisje hielp ons en zei dat ie direct een injectie moest hebben. Met hospitaal bedoelen we 2 gore kamertjes, 1 bed en wat pillen. Maar we kunnen niet anders of ze te vertrouwen want muis ziet er echt niet goed uit. Efkes wachten, ze moeten eerst nog da spul gaan kopen. Ik de naald inspecteren, ze zit nog in verse verpakking,oef! Muis zijn billen bloot en hup derin. Nog wa pillen meegekregen en dan in zijn bedje.We mochten niet betalen want het is een gratis kliniek. Vaneigens hebben we in een soort giftdoos dat daar stond geld ingestoken. Na 2 dagen zagen we al de plekken verminderen, net als grote bloeduitstortingen over gans zijn lichaam. Muis voelt zich al veel beter.  Op het net nog informatie opgezocht en ja, het is van de penicilline. Griezelig om te lezen wat de gevolgen kunnen zijn maar die dokter wist wel wat hij deed. Afscheid genomen van Laurence, ze gaat 2 weken in een ashram, iedere dag om 4h30 beginnen met yoga, haar vriend Mick ziet da nie zitten en gaat wat rondreizen in de streek.  Wij een trein geboekt naar Varanasi, ik wil die zotte stad terug zien!!!